Kort geleden waren er verschillende publicaties in het nieuws over de CO2-uitstoot van de Nederlandse koe. Veel onderzoekers vinden de landbouw waarschijnlijk de makkelijkste prooi om de klimaatdoelstellingen te behalen. Echter toch een weerwoord vanuit gewoon nuchter boerenverstand.
Iedere startende ondernemer moet onderzoek doen om zijn kans op succes te optimaliseren, en voor boeren is dat natuurlijk niet anders. Bij het opstarten van een nieuwe boerderij is dat zelfs nog belangrijker. Een boer begint namelijk meestal niet bij nul, vaak erft een zoon het bedrijf van zijn vader en gaat het proces gewoon door. Dat was bij ons heel anders; een boerderij die 1000 jaar kan bestaan komt niet zomaar uit de lucht vallen. Ik ben daarom vanaf de eerste dag blijven onderzoeken. Kritisch onderzoek naar management, financiën, koeienrassen, biologie, milieu en ga zo maar door. Uit de managementboeken leerde ik dat je één ding zeker weet bij het opstellen van een bedrijfsplan: alles pakt anders uit dan je van tevoren beschrijft.
Allan Savory
Toch was er één ding waar ik stellig van overtuigd was: onze beweidingsstrategie. Onze manier van weiden baseren we op de theorieën van Allan Savory van het Savory Institute. Mijn goede collega boer Jaring Brunia (Boer Brunia) tipte me daarover. Allan Savory is één van de pioniers van de regeneratieve landbouw. Het lukt boeren over de hele wereld in de meest extreme omstandigheden om met zijn theorieën hun droge gronden om te toveren tot groene paradijzen die CO2 uit de lucht vastleggen in de aarde. In onderstaande video van 22 minuten legt Alan Savory uit hoe dit werkt:
De landbouw als oplossing voor het milieu probleem
Milieubewust leven wordt steeds belangrijker in Nederland. Dat zie je bijvoorbeeld terug in de nieuwe energieneutrale huizen die gebouwd worden. Zelfs de overheid heeft besloten dat Nederland in 2050 klimaatneutraal moet zijn. Aardgas moet uit de huizen verdwijnen en er komen steeds meer windturbines om groene energie te produceren. We gaan in Nederland dus de groene kant op. Toch werden er kortgeleden grafieken gepubliceerd dat de landbouw één van de grootste CO2-vervuilers waren (vliegtuigen deden niet mee in het onderzoek). Echter dragen wij en ik denk veel weidende boeren juist bij aan het opslaan van CO2. En het gezond maken van de aarde.
Het komt er op neer dat weidende koeien door middel van stripbeweiding of drukbeweiding de bewegingen van enorme kuddes grazers nabootsen. De beweiding van deze kuddes zorgt ervoor dat de verdroogde graslanden weer terug veranderen in begroeide vlaktes. De koeien breken met hun hoeven de korst op de bodem. Hierdoor neemt de grond water beter op, waardoor zaden weer de kans krijgen om te ontkiemen. De planten zorgen er op hun beurt weer voor dat de grond minder snel uitdroogt. Voordat de planten afsterven komt de kudde koeien weer langs om ze af te grazen en daarmee de cyclus te herstarten. Iedere keer dat dit gebeurt nemen de planten weer een beetje CO2 op en slaan dit op in de bodem.
Natuurlijk kunnen we als sector opzoek gaan naar technische oplossingen voor dit probleem, echter licht de oplossing juist bijzonder simpel voor onze voeten.
Als Savory met zijn strategie de woestijn weer tot leven wekt dan moeten de mogelijkheden op de vruchtbare Nederlandse bodem enorm zijn. En dat zijn ze, met nog maar 4 jaar ervaring en een uitgekiend bewegingsstrategie is het dus mogelijk om een landbouwsysteem neer te zetten dat leidt tot een CO2-bindend systeem. Wanneer een koe een weide begraast eet ze gras dat door haar eigen bemesting weer voedingsstoffen krijgt. Het gras bindt CO2 uit de lucht en de koe verwerkt het gras tot vlees en melk. Door het grazen herstart de koe het gras zodat het weer opnieuw CO2 kan binden. Dit is al duizenden jaren uitgevoerd aangepast en verbeterd, door trial and error is de koe en het gras zo blij met elkaar dat ze samen bijdragen aan de klimaatdoelstellingen van Parijs.
[poll id=”2″]
Met vriendelijke groet Bartele Holtrop